စင္ကာပူမွ မဟာဘြဲ႔ရၿပီးျမန္မာေက်ာင္းသားမ်ား လုပ္္ငန္းခြင္အတြင္းေနရာေကာင္းမရ

စင္ကာပူႏိုိင္ငံရွိ တကၠသိုလ္မ်ားမွ မဟာဘြဲ႔ရၿပီးေသာ ျမန္မာေက်ာင္းသားအခ်ိဳ႕မွာ ယင္းႏိုင္ငံရွိ လုပ္ငန္းခြင္မ်ား၌ အဆင့္ျမင့္မားေသာ အလုပ္အကိုင္ေနရာေကာင္းမ်ားမရရွိၾကေၾကာင္း အဆိုပါႏိုိင္ငံမွ ကြန္ျပဴတာဆိုင္ရာဘြဲ႔လြန္ သင္တန္းေအာင္ျမင္ထားသည့္ ျမန္မာေက်ာင္းသားတစ္ဦးက ေျပာၾကားသည္။
အဆိုပါျမန္မာေက်ာင္းသားမ်ားနည္းတူ ႏို္င္ငံျခားသားေက်ာင္းသားအခ်ိဳ႕လည္း စင္ကာႏို္င္ငံတြင္ လုပ္ငန္းခြင္ေနရာ ေကာင္းရရွိမႈနည္းပါးေၾကာင္း၊ အထူးသျဖင့္ အိုင္တီ၊ ကြန္ပ်ဴတာပရိုဂရမ္ေရးဆြဲျခင္းႏွင့္ စီမံခန္႔ခြဲမႈပညာရပ္မ်ားတြင္ မဟာဘြဲ႕သင္တန္းေအာင္ျမင္ၿပီး ေက်ာင္းသားမ်ားသည္ မန္ေနဂ်ာ၊ ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးရာထူးမ်ားထက္ မိမိရရွိသည့္ ဘြဲ႕ႏွင့္ မအပ္စပ္ေသာ ေအာက္ေျခအဆင့္ ဝန္ထမ္းဘဝမွ စတင္ဝင္ေရာက္လုပ္ကိုင္ရေၾကာင္း၊ အဆိုပါဘာသာရပ္ မ်ားျဖင့္ မဟာဘြဲ႕သင္တန္းေအာင္ျမင္ၿပီးေသာ ေက်ာင္းသားမ်ားသည္ စင္ကာပူေဒၚလာ ၁၈၀၀ မွ ၁၀၀၀ အတြင္းသာ လစာေငြေၾကးရရွိေသာ ေနရာတြင္ပင္ ေရာင့္ရဲႏိုင္ၾကေသာ္လည္း အမ်ားစုမွာေက်နပ္မႈမရွိၾကေၾကာင္း၎က ထပ္ေလာင္းေျပာၾကားသည္။
စင္ကာပူႏိုင္ငံရွိ လုပ္ငန္းခြင္အမ်ားစုမွာ ရရွိထားေသာ ဘြဲ႕လက္မွတ္ထက္ အေတြ႕အႀကံဳ၊ အရည္အခ်င္းကိုသာအဓိက ထားဦးစားေပးေရြးခ်ယ္ေလ့ရွိေၾကာင္း၊ ျမန္မာေက်ာင္းသားအမ်ားစုမွာ ဘြဲ႕လက္မွတ္ရရွိၿပီးေနာက္ ေနရာေကာင္းရရွိေရး ကိုသာေမွ်ာ္မွန္းေလ့ရွိျခင္းေၾကာင့္ အေတြ႔အႀကံဳပိုင္း၌ အားနည္းခ်က္မ်ားရွိေနတတ္ေၾကာင္း ျပည္ပတကၠသိုလ္မ်ားသို႔ ပညာေရးဝန္ေဆာင္မႈေပးေနသည့္ ျပည္တြင္းပညာေရးေအဂ်င္စီတစ္ခုမွ သင္တန္းဆရာတစ္ဦးက သံုးသပ္ေျပာၾကား သည္။


ဒီေန႕လည္း အလုပ္မွာ အင္တာဗ်ဴးေခၚရာ ျမန္မာတစ္ေယာက္ကို ေခၚလိုက္မိသည္။ ထုိေနာက္ ထိုသူ႕ သူငယ္ခ်င္းမ်ား က ပံုစံတူ ကိုိယ္ေရးရာဇ၀င္ျဖင့္ က်ေနာ္ရံုးမွ အီေမလ္ျပန္သူထံ သို႕ အီးေမလ္ျဖင့္ပိုၾကသည္။ ေတာ္ေတာ္ ကို နားမလည္ႏိုင္ ေအာင္ျဖစ္လိုက္ရသည္။ သူတို႕ေတြအားလံုး ေလွ်ာက္ႏိုင္ပါသည္။ သို႕ေသာ္ ပံုစံတူလုပ္ျပီး မေလွ်ာက္သင့္ဟု ထင္မိသည္။ ျပီးေတာ့ အလုပ္ကိုေခၚေသာ Website မွာသာ ေလွ်ာက္သင့္ျပီး အလြယ္လိုက္မႈကို ေရွာင္ရွားသင့္သည္။ အေၾကာင္းမွာ HR မွ တစ္ေယာက္ က နင္တို႕ ျမန္မာေတြက Copy Cat ေတြမ်ားလွခ်ညး္လား ဟုေျပာဆိုသံကို ၾကားလိုက္ရေသာ ေၾကာင့္ပင္။

3 comments:

Anonymous said...

အလုပ္အေတြ ့အၾကံဳ မရွိပဲ ရတဲ့ ဘြဲ ့ေတြတူေနေတာ့ ကိုယ္ေရးရာဇ၀င္ ကလြဲရင္ က်န္တာတူေနတာလဲ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္ အစ္ကိုၾကီးရယ္။ တစ္ေယာက္က သူေရးထားတဲ့ CV ေလးျပမိလိုက္ရင္ ေနာက္တစ္ေယာက္က အဲ့ဒီ CV မွာ ကိုယ္ေရးရာဇ၀င္ေလးပဲ ျပင္လိုက္ၿပီး အလုပ္ေတြ လုိက္ေလွ်ာက္တာ ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ရန္ကုန္က BE ဘြဲ ့ရၿပီး ဒီမွာ အလုပ္ လုပ္ေနသူတစ္ေယာက္က သူအလုပ္ေလွ်ာက္တုန္းက သူငယ္ခ်င္း CV ကိုယူၿပီး နာမည္ေတြဘာေတြေလာက္သာေျပာင္းၿပီး အလုပ္ေလွ်ာက္လိုက္တာလို ့ ေျပာတာ ၾကားဖူးတယ္။

ဒီပုိစ့္ကို ဖတ္ၿပီး ဒါမ်ိဳးေတြေၾကာင့္လည္း sis နဲ ့သိတဲ့ (အေတာ္ေလး ရင္းႏွီးတဲ့သူေတြပါ) သူတခ်ိဳ ့က သူတို ့ CV ေတြကို တျခားသူေတြကို မျပခ်င္တာျဖစ္မယ္လို ့ ေတြးမိတယ္။ sis ကေတာ့ CV ေရးပံုေလးသိခ်င္တယ္ဆို ရွင္းျပဖို ့ မအားတာ၊ အလုပ္ရွုပ္ေနတာနဲ ့ဒီပံုစံမ်ိဳး ၾကည့္ေရးလိုက္ဆိုၿပီး ကိုယ့္ CV ပို ့ေပးလိုက္တာပါ။ အင္း ... အဲ့ဒီ CV ကို ကိုယ္ေရးရာဇ၀င္ေလာက္ပဲ ေျပာင္းၿပီး အလုပ္ေလွ်ာက္ခ်င္လည္း ေလွ်ာက္ၾကေပါ့ေလ ...

Thelay said...

ဟမ္.. ဘယ္လိုလဲ.. ဘယ္သူကို ဆိုလိုတာလဲဟင္.. ဒီေန႔ဆိုေတာ႔ ရက္ကတူေနတယ္.. ေတြ႔ခဲ႔ၿမန္မာလဲ သိပ္မရွိဆိုေတာ႔... ???

Anonymous said...

I believe that reason is mainly due to lack of communication and language skills which are essential for managerial positions. Most of the Master students do not have working experience and that it the minus factor. The trend in the economy is moving more towards experience-orientated workforce since everyone is having paper qualifications. My suggestion is to gain work experience and to do further studies after the first degree.