ဆီးဂိမ္းၿပိဳင္ပြဲကို ျမန္မာ့ေျမေပၚမွာ ဘယ္အခ်ိန္ျပန္ေတြ႕ႏုိင္မလဲ။

ဒီဇင္ဘာလအတြင္းမွာ က်င္းပေတာ့ မယ့္ ၂၀၀၇ ထိုင္းႏိုင္ငံ(ဘန္ေကာက္) ဆီးဂိမ္းဟာ ျမန္မာ့အားကစားကို တစ္ေက်ာ့ျပန္ ဆန္းစစ္တာမွန္ေပမယ့္ အခုအခ်ိန္မွာ စိတ္၀င္စားတာကေတာ့ အဲဒီလို တစ္ေက်ာ့ျပန္ဆန္းစစ္လို႔ ရလာမယ့္ရလဒ္ေတြ မဟုတ္ေသးဘဲ ျမန္မာျပည္အေနနဲ႔ ဘယ္ေတာ့မွ ဒီလို ေဒသအတြင္း အႀကီးဆံုးၿပိဳင္ပြဲ ျဖစ္တဲ့ ဆီးဂိမ္းကို ဘယ္ေတာ့ လက္ခံက်င္းပ ႏိုင္မလဲဆိုတာပါပဲ။

အေၾကာင္းကေတာ့ ရွင္းပါတယ္။ အေရွ႕ေတာင္အာရွၿပိဳင္ပြဲေတြ လက္ခံ က်င္းပေပးတဲ့ႏိုင္ငံေတြဟာ ဆုတံဆိပ္ ရရွိမႈမွာလည္း ထိပ္ဆံုးမွာရပ္တည္ေန တာေၾကာင့္ ႏိုင္ငံရဲ႕အားကစားက႑ တစ္ရပ္ကို ထဲထဲ၀င္၀င္ျဖစ္ႏိုင္တဲ့ နည္းလမ္းတစ္ခုကို ေျပာပါဆိုရင္ ဒီလိုမ်ဳိး ေဒသတြင္းၿပိဳင္ပြဲႀကီးေတြကို လက္ခံက်င္းပေပးဖို႔ပါပဲ။

ဒီ ၂၀၀၇ ၿပိဳင္ပြဲၿပီးသြားရင္လည္း ၂၀၀၉ ၿပိဳင္ပြဲကို လာအိုက က်င္းပဖို႔ ျပင္ဆင္ေနတဲ့အေၾကာင္း၊ အကယ္၍ လာအိုက မက်င္းပႏိုင္ခဲ့ရင္ စင္ကာပူက လက္ခံက်င္းမယ္ဆိုတာရယ္၊ ၿပီးေတာ့ ၂၀၁၁ ၿပိဳင္ပြဲကို အင္ဒိုနီးရွားက လက္ခံက်င္းပဦးမယ္၊ ၂၀၁၃ ဆီးဂိမ္း ၿပိဳင္ပြဲကိုေတာ့ စင္ကာပူက လက္ခံ က်င္းပေပးဦးမယ္ ဆိုတာေတြဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံအေနနဲ႔ကလည္း ၿပိဳင္ပြဲေတြ အရင္လို ျပန္လည္က်င္းပေပးဖို႔ လိုအပ္လာၿပီဆိုတာ ေထာက္ျပ ေနသလိုပါပဲ။

တကယ္ေတာ့ ဒီအေရွ႕ေတာင္အာရွ ၿပိဳင္ပြဲႀကီးဟာ ျမန္မာျပည္နဲ႔စခဲ့တာဆို မမွားႏိုင္တာ ေသခ်ာပါတယ္။ ဒုတိယ အႀကိမ္ဆီးဂိမ္း (ယခင္ကြၽန္းဆြယ္) ၿပိဳင္ပြဲႀကီးကို ၁၉၆၁ ခုႏွစ္၊ ရန္ကုန္ ၿမိဳ႕မွာ က်င္းပခဲ့စဥ္က ျမန္မာဟာ ေရႊ ၃၅၊ ေငြ ၂၆ နဲ႔ ေၾကး ၄၃ ခုရယူၿပီး ႏိုင္ငံအလိုက္ ပထမရရွိခဲ့တာေတြနဲ႔ ၁၉၆၉ (၅) ႀကိမ္ေျမာက္ ဆီးဂိမ္းၿပိဳင္ပြဲ ကိုလည္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ လက္ခံက်င္းပ ခဲ့စဥ္က ျမန္မာက ေရႊ ၅၇၊ ေငြ ၄၆၊ ေၾကး ၄၆ ခုရရွိခဲ့ၿပီး ပထမအဆင့္ကို ထပ္မံရရွိခဲ့တာေတြဟာ ႏိုင္ငံနဲ႔လူမ်ဳိးရဲ႕ ဂုဏ္ရွိန္ကိုျမင့္မားေစခဲ့တဲ့ သမိုင္း မွတ္တမ္းေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

~အဲဒီတုန္းကေတာ့ ရန္ကုန္မွာ ၿခိမ့္ၿခိမ့္သဲသဲပဲေပါ့။ ေဘာလံုးဆို ေရႊရတယ္။ ကြၽမ္းဘားက ျမင့္ေအာင္ ဆိုရင္ ထူးထူးျခားျခား ေရြငါးခုေတာင္ ရတယ္။ လက္ေ၀ွ႔မွာလည္း ေရႊတံဆိပ္ ရွစ္ခုနဲ႔ ေရႊအကုန္လံုးနီးပါး သိမ္းယူႏိုင္ ခဲ့တယ္။ အဲဒီလက္ေ၀ွ႕ပြဲေတြကို သမိုင္း တကၠသိုလ္၀င္းအတြင္းက အားကစား႐ုံ သစ္ႀကီးမွာ ျမန္မာ့လက္ေ၀ွ႔ ေက်ာ္ေတြ ေမာ္ကြန္းထိုးႏိုင္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ အေလးမ၊ ေျပးခုန္ပစ္နဲ႔ ေဘာ္လီေဘာ (အမ်ဳိးသား၊ အမ်ဳိးသမီး) ၿပိဳင္ပြဲေတြမွာ လည္း ေရႊတံဆိပ္ေတြ တစ္သီႀကီးရယူ ႏိုင္ခဲ့တယ္။ ၿပိဳင္ပြဲတိုင္းမွာလည္း ျမန္မာ အားကစား ပရိသတ္ေတြဟာ ႐ုံအျပည့္၊ ကြင္းအျပည့္ အားေပးၾကတာ တကယ့္ကို အားရစရာႀကီးပါပဲ~ ။တံခြန္အားကစားဂ်ာနယ္မွ ဦးထြန္းထြန္းလင္းက ၁၉၆၉ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ က်င္းပခဲ့သည့္ ဆီးဂိမ္းအေတြ႕အၾကံဳ မ်ားကို ျပန္လည္ေျပာျပပါတယ္။ ဒီသမိုင္းမွတ္တမ္းေတြဟာ တစ္ေက်ာ့ျပန္ ျပန္လည္က်င္းပႏိုင္ေရးကို အားေပး အားေျမႇာက္ျပဳေနတဲ့ အင္အားေတြပါပဲ။ အခုေခတ္မွာေတာ့ ဒီၿပိဳင္ပြဲေတြရဲ႕ ေနာက္မွာ ထက္ၾကပ္ မကြာကပ္လိုက္ ေနတဲ့ စီးပြားေရးရလဒ္ ေကာင္းျဖစ္တဲ့ ႏိုင္ငံခရီးသြားလုပ္ငန္း၊ ၀န္ေဆာင္မႈ လုပ္ငန္းေတြအျပင္ ကိုယ့္ယဥ္ေက်း မႈကို ကိုယ္အိမ္မွာကို ေခၚျပသခြင့္ရတဲ့ အခြင့္အေရးေတြေၾကာင့္ ၿပိဳင္ပြဲေတြကို ပိုမို က်င္းပခ်င္လာၾကပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ဒီလိုၿပိဳင္ပြဲေတြ လက္ခံက်င္းပဖို႔ကလည္း အားကစားကြင္းနဲ႔ အျခားအားကစားဆိုင္ရာ အသံုး အေဆာင္ပစၥည္းေတြကို ႏိုင္ငံတကာ အဆင့္မီေစရမွာ ေသခ်ာတာေၾကာင့္ ႏိုင္ငံ့အားကစားေလာကကို တစ္ဆင့္ ျပန္ျမႇင့္တင္ရာလည္း ေရာက္ပါတယ္။

ျမန္မာႏိုင္ငံအေနနဲ႔ လက္ရွိ ႏိုင္ငံတကာ ေဘာလံုးၿပိဳင္ပြဲ လက္ခံက်င္းပ မယ္ဆိုရင္ အားကစားကြင္း သံုးကြင္းရွိ ပါတယ္။ သု၀ဏၰေဘာလံုးၿပိဳင္ကြင္း၊ ေအာင္ဆန္းကြင္းနဲ႔ မႏၱေလးက မၾကာမီက ျပဳျပင္ထားတဲ့ ဗထူး အားကစား ၿပိဳင္ကြင္းေတြပဲ ျဖစ္တယ္။

လက္ရွိအေျခအေနအရ ထိုင္းက ဆီးဂိမ္းကို ေျခာက္ႀကိမ္၊ မေလးရွားက ငါးႀကိမ္၊ စင္ကာပူႏွင့္ အင္ဒိုနီးရွားက ေလးႀကိမ္စီ၊ ဖိလစ္ပိုင္က သံုးႀကိမ္၊ ျမန္မာက ႏွစ္ႀကိမ္၊ ဘ႐ူႏိုင္းနဲ႔ဗီယက္နမ္က တစ္ႀကိမ္စီ၊ လာအိုက လာမယ့္ ၿပိဳင္ပြဲထည့္တြက္ရင္ တစ္ႀကိမ္နဲ႔ ကေမၻာဒီးယားကလည္း ၿပိဳင္ပြဲက်င္းပဖို႔ လုပ္ေဆာင္ေနတာေတြဟာ ျမန္မာ ႏိုင္ငံအတြက္လည္း ျပန္လည္က်င္းပဖို႔ တြန္းအားေပးရာ ေရာက္ေနပါတယ္။

ဘာပဲေျပာေျပာ ျမန္မာႏိုင္ငံအေနနဲ႔ လက္ခံက်င္းပဖို႔ ျပင္ဆင္ေနၿပီဆိုတာ ေတာင္ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္အထိေတာ့ ေစာင့္ရမွာ ေသခ်ာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၂၀၁၇၊ ၂၀၁၉ ဆီးဂိမ္းၿပိဳင္ပြဲေတြကို ျမန္မာ့ေျမ၊ ျမန္မာပရိသတ္ေရွ႕မွာ ျပန္လည္က်င္းပႏိုင္မယ္၊ မက်င္းပ ႏိုင္ဘူးဆိုတာကိုေတာ့ ျမန္မာတစ္ႏုိင္ငံ လံုးက အားကစားခ်စ္သူေတြေစာင့္ေမွ်ာ္ ေနၾကမွာပါပဲ။
Source: Myanmar Time